Als vrouw, als Marokkaanse, als moslima, ben ik blij om hier te staan. Want wij als Marokkaanse Nederlanders, als eerste en tweede generatie, als Marokkaanse jongeren, wij horen bij deze beweging. Wij horen bij de internationale beweging die zegt:
Een andere wereld is mogelijk!Wij horen bij de beweging die zegt een ander Nederland nu. Wij horen bij de vakbeweging, bij de vredesbeweging, bij de solidariteitsbeweging. Wij, Nederlanders van buitenlandse afkomst, wij migranten als gemeenschap, horen bij de beweging van anders-globalisten. Hier liggen onze belangen hier ligt onze toekomst, hier voeren wij onze strijd.
Wij verzetten ons tegen fundamentalisme en dogmatisme. Of dat zich nu op de islam, het jodendom of het christendom baseert. Wij walgen van de moord op Theo van Gogh, net zoals we walgen van het bloedbad in Faluja. Wij walgen van de moord op Pim Fortuyn, net zoals we walgen van het optreden van het Israëlische leger in Palestina.
De multiculturele samenleving is in Nederland een feit. Onze ouders zijn hier naar toe gehaald om te werken, en gewerkt hebben ze. Onze ouders hebben hun land verlaten om hier een toekomst op te bouwen. Ze hebben vaak nauwelijks de mogelijkheid gehad om de taal en de gewoonten van dit land te leren. En nu worden zij en wij verantwoordelijk gehouden voor de misdaden die door een kleine groep fanaten in naam van de islam worden gepleegd of beraamd.
Wij zijn niet verantwoordelijk voor die moorden. Wij zijn niet verantwoordelijk voor het inbrand steken van kerken of moskeeën. Wij zijn niet verantwoordelijk voor de bedreigingen aan het adres van Hirsi Ali en Wilders. En van de vele naamloze moslims en christenen waarvan de gebedshuizen en scholen zijn aangevallen.
Wij strijden voor een vreedzame en rechtvaardige wereld. Wij strijden voor onze rechten, en onze plaats in de multiculturele samenleving. Wij zijn het zat om ondanks een goede opleiding geen baan te kunnen krijgen omdat we een Arabische of Turkse of Somalische achternaam hebben. Wij zijn het zat om bij discotheken geweigerd te worden omdat we zogenaamde buitenlanders zijn. Wij zijn het zat om als zondebok te functioneren.
Iedereen in dit land heeft het recht om de godsdienst of de levensovertuiging aan te hangen die hij of zij wil. Iedereen in dit land heeft het recht om zijn geloof of ongeloof te beleven zoals als hij of zij dat wil. Iedereen in dit land heeft het recht op zijn of haar opvattingen en zijn of haar keuzen in het persoonlijke leven.
Iedereen heeft het recht om homo of hetero, gelovig of ongelovig te zijn. Net zoals iedereen het recht heeft om een baard of een hoofddoek, een punkkapsel of een spijkerbroek te dragen.
Maar niemand heeft het recht om de ander daarom te veroordelen, te belasteren of aan te vallen. En niemand heet het recht om mensen te veroordelen voor daden waar ze part nog deel aan hebben alleen omdat ze tot een bepaalde groep behoren.
Wij strijden voor het behoud van de multiculturele samenleving en voor onze plaats daarin. Wij strijden voor onze rechten als jongeren, als moslims, als mensen van Marokkaanse, Turkse of welke andere afkomst dan ook. Daarom strijden wij tegen het beleid van de regering Balkenende.
Tegen het beleid dat sociale voorzieningen afbouwt en mensen tegen elkaar opzet. Tegen het beleid dat de grenzen sluit voor de vreemdeling in nood. Tegen het beleid dat ons tot zondebok maakt en de discriminatie in de hand werkt. Tegen een beleid waar alles draait om de winst en het kapitaal, en de mensen op de tweede plaats komen. Tegen een buitenlands beleid dat klakkeloos achter Bush, Blair en Sharon aan loopt. Dat mede verantwoordelijk is voor de oorlog in Irak en de onderdrukking van de Palestijnen.
Wij strijden voor een andere wereld, een ander Nederland.
Dat doen we samen met jullie allemaal. Ongeacht onze kleur. Ongeacht ons geloof. Ongeacht onze seksuele voorkeur.
Samen hebben we een wereld te winnen. Een kleurrijke, een vreedzame, een democratische wereld.
Ik dank jullie wel.
